Escape isn't an option

Achter zich hoorde ze een auto aankomen, ze begon te gillen en hoopte dat er iemand zou komen. Toen ze een jongen zag komen was ze wel blij, maar nu maar hopen dat die wat durfde te doen. Sommige zouden hem zo gaan peren als ze zouden zien hoe gevaarlijk ze waren bijvoorbeeld. Maar de jongen dook op de jongen op haar af waardoor ze losgelaten werd. Toen hij zei dat ze naar de auto moest gaan twijfelde ze geen moment en rende naar de auto. Achterin zaten al 2 mensen, waaronder 1 verstopt achter een stoel.. Dus stapte ze maar voorin in. Niet veel later kwam de jongen weer terug. Toen hij instapte keek ze hem wel even dankbaar aan. 'Dankje..' Zei ze snel, en ook echt dankbaar. xd

Hij zag dat het meisje al was gaan zitten. Maar gek genoeg zag hij Amber niet zitten? Toen hij in de auto ging zitten zag hij dat Amber helemaal verstopt zat.. Zou ze moeten denken aan wat er met haar was gebeurd..? Hij wierp nog vlug een blik naar Tristan waarna hij zich naar het meisje richtte. Hij veranderde vlug zijn ogen weer naar donker aangezien hij zo niet gezien mocht worden eigenlijk. Tenzij zij een ster was, anders gewoon niet.. Hij zag de dankbare blik van het meidje en hoorde wat ze zei. 'Graag gedaan, zal ik je naar je huis brengen..? Kan me voorstellen dat je even moet bijkomen.. Maar ik breng wel even hem naar me huis' Zei hij tegen haar terwijl hij ging wachten op antwoord.

De jongen die achterin de auto zat zag er ook niet echt gezond uit.. Snel keek ze weer naar de jongen naast haar, die wat vroeg. 'Eh.. Ik heb zegmaar nog geen huis, ben hier net.. Een soort van.' Ze vond het al een wonder dat ze wist hoe ze in moest stappen in dit ding dat blijbaar auto heette.. Wat het deed wist ze ook niet bepaald, maar ze vond het fijn om hulp te hebben nu. Ze staarde een beetje naar de knopjes die in de auto zaten, ze vroeg zich af wat ze deden..

Die zin die ze uitsprak, zette hem wel even aan het denken. Geen huis.. Er net zijn.. Was ze een ster? Of gewoon een zwerver? 'Eh.. In dat geval kan je dalijk wel bij ons blijven' Zei hij tegen haar. Hij vond het wel lullig als ze zo op straat moest staan. Dan zou ze binnen 32,4 seconde opgepikt worden door jongens die hetzelfde als die gast van net met haar van plan waren. Hij reed vlug door naar huis. Dan kon hij Tristan iets tegen de pijn geven. De pijn die hij hem had aangericht maarja.. xD

Ze vertelde bewust niet dat ze een ster was, want ze wist niet wat voor persoon hij was.. Ze keek even naar achteren en zag dat het meisje weer recht op was gaan zitten maar telkens achterom keek en nou niet bepaald rustig was ofzo.. Kende ze de jongen die haar net wat had aangedaan ofzo? Ze keek weer voor zich en zag een huis.. Aan het begin was ze de hele tijd aan het schijnen, nu soms nog wel. Want de hele tijd tegenhouden was best moeilijk. Dus soms kwam eropeens een stuk straal te zien voor de mensen om haar heen, maar die waren gelukkig maar kort..

Al die tijd had hij zo in die auto gezeten dus. Hij kon toch niet helpen nu.. Hij zag dat Amber keek waarna ze vlug wegdook. Wat was er.. Dacht hij verbaast. maar toen hij zag dat ze gewoon echt bang was, was hij om. Hij legde voorzichtig zijn armen om haar heen en trok haar zacht tegen zich aan. Ookal deden die bewegingen pijn, hij wilde niet dat zij bang zou zijn.. Hij zou haar beschermen totdat hij er zelf bij neerviel, en aangezien hij nog kon bijten zou hij dat ook doen als ze Amber iets aandeden.

Toen ze wegreden ging ze weer normaal zitten, maar niet echt rustig ofzo. Telkens keek ze even door de achterruit of hij niet heeeel toevallig op de een of andere manier nog achter hun aan zou komen.. Toen ze Tristans armen voelde keek ze naar hem, ze was best verrast. Want ze had niet verwacht dat hij dat nu nog zou doen, en al helemaal niet met die pijn. Ze ging langzaam naar hem toe om hem zo min mogelijk pijn te bezorgen. Ze zuchtte diep toen ze tegen hem aanzat, nu voelde ze zich wel veilig.. Ze was Skylar alweer helemaal vergeten, het ging erom dat Tristan haar nu pas echt geloofde.. xd

Hij reed zo dus door naar zijn huis waar hij remde en uitstapte. Nu moest hij kiezen.. Er vanuit gaan dat het meisje een ster was en dus zijn magie gebruiken voor Tris, of het zonder krachten door waarbij Tristan pijn zou hebben. Hij twijfelde maar het idee dat hij Tristan nog meer pijn zou doen liet hem vlug voor het eerste kiezen. Hij opende deur van Tristan en zag dat Amber tegen hem zo aanzat. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Gelukkig was het weer goed tussen die twee. Hij hoopte maar dat Tris het hem ook kon vergeven. Hij deed een aantal stappen achteruit. Hijmaakte diezelfde lichtbol waarin hij Tristan dus kon vervoeren ;;. Hij liep aan naar het huis met Tristan die verdwenen was in die bol. Voorzichtig ging hij naar de slaapkamer en liet hem op het bed zakken waarna hij de bol liet verdwijnen. Hij hoopte maar dat het meidje echt een ster was, aangezien hij nu wel had laten zien dat hij een engel was, en niet zomaar een engel xD Het uiterlijk had ze iniedergeval, en die uitspraken van haar waren ook wel verdacht xD

Amber:
Rustig bleef ze zo stil mogelijk tegen tris aanliggen, als ze teveel zou bewegen zou hij pijn krijgen en dat wilde ze niet. Toen ze de auto stopten en Jake de deur bij Tristan opendeed ging ze weer rechtop zitten en stapte uit. Ze liep achter Jake en Tristan's lichbolding aan naar de slaapkamer.. Jake's huis zou nog is vol worden nu, met al die mensen hierzo.. Toen Tristan op het bed daarzo lag ging ze op de zeikant zitten. (A)

Simone:
Toen de auto stopte en ze uitstapte zag ze dat meisje bij die jongen zitten, nu opeens was ze wel rustig! Ze snapte echt helemaaal niks meer van deze familie of wat het ook was.. Maar ja, ze liep naar de andere kant en zag opeens dat die jongen in een lichtbol werd vervoerd.. Nu wist ze zeker dat hij dus wel een engel moest zijn, en dus dat ze in dit huis wel veilig zou zijn.. Zometeen zou ze hem wel vertellen dat ze een ster was. xd

Tristan:
Hij bleef dus rustig liggen aangezien bewegen pijner deed dan niets doen en hij geen pijn wilde. Hij keek naar Amber die zo bij hem zat. Hij was bang, boos en verdrietig in een geweest om haar. Bang om haar voor altijd kwijt te zijn, boos omdat ze met jake zoende en verdrietig om die andere 2 dingen. Hij zag dat Jake er ook bij ging zitten en zijn hand op hem neerlegde waardoor de pijn verdween. Maar dat was dan ook het enige, zijn polsen en enkels konden alleen geheeld worden door de tijd..

Jake:
Toen Tristan daar dus zo lag met Amber langs hem op het bed, ging hij aan de andere kant zitten en haalde zijn pijn weg. Het minste wat hij kon doen. Hij wist niet of hij het moest verbinden ofzo, dat zou hij zelf wel aangeven. Hij hoopte maar dat ie dat niet wilde aangezien hij het niet zocht om dat te doen xD

Amber:
Ze keek naar Tristan die daar heel zielig lag. Het was allemaal de schuld van dat drinken dat dit gebeurd was. Ze zou nooit meer dronken worden als Tristan er niet bij was, maar dan ook echt bij.. Dus niet op de wc, maar gewoon voor haar of iets. Ze was echt gelukkig, en dat kon je ook echt aan haar zien.. xd

Simone:
Ze stond er een beetje ongemakkelijk achter, echt iets zeggen wist ze niet. Maar ze kende het verhaal hierachter ook niet. Die 2 leken wel erg blij om elkaar weer te zien, waren die gescheiden geweest ofzo? En de jongen die haar had geholpen stond er wel apart van, maar was zo te zien ook blij dat hij de andere jongen weer terug had ofzo. Ze wilde graag even met die jongen die haar had gered praten, zeggen dat ze een ster was en er dus niks aan de hand was. En ze wilde zijn naam weten. xd

Jake:
Zijn blik viel weer op dat meidje waarvan hij de naam nog niet eens wist. Hij stond op en liep eropaf. 'Als je wilt ja kan wel even douchen hier, en andere kleren krijgen, aangezien het me niet echt een schoon gevoel lijkt voor je' Zei hij terwijl hij de badkamer deur vast voor haar openmaakte. Nu maar hopen dat hij nog kleren in zo'n kleine maat had:O Anders zou ze er nog erger bijlopen als Amber xD

Simone:
Toen hij op haar afkwam wachtte ze af wat hij ging zeggen. Ze glimlachte dankbaar. 'Graag. En ehm, ik ben Simone. En voor als je het nog niet wist.. Ik ben een ster.' Vertelde ze snel waarna ze de badkamer inliep en ging douchen xd.

Jake:
Hij luisterde naar wat ze zei. Dus toch een ster, gelukkig maar.. Dacht hij. 'Ik ben Jake, aardsengel' Zei hij tegen haar terwijl hij kleren ging pakken voor haar. Het kleinste wat hij kon vinden pakte hij maar en ging dat brengen. Ze moesten nodig eens naar de stad om kleren te kopen, aangezien die twee niet in zijn kleren rond konden blijven lopen.. xD

Simone:
Ze pakte de kleren aan en ging dus douchen. Toen ze klaar was trok ze de kleren van Jake aan, ookal waren die wel iets te groot voor haar.. En best wel jongensachtig.. Ze draaide de handdoek om haar haar heen en keek even in de spiegel. Maar ze zag er niet raar uit ofzo en deed dus de deur open en liep weer naar die ene kamer, waar ze verwachtte dat Jake was.. Met die handdoek op dr kop.

Amber:
Ze zat dus nog steeds bij Tristan. 'Je moet wel snel beter worden hoor, want dit is niet om aan te zien. Jou zo zielig hierzo..' Zei ze tegen hem. (Wajo, Amber psygologiee!). xd

Tristan:
Met zijn blik naar Amber gericht was hij een beetje in gedachten, over vanalles en nogwat. De woorden van haar lieten hem zachtjes grinniken. Het was gewoon zo.. Zo Amber.. xD

Jake:
Hij was ondertussen naar de keuken gegaan waar hij besloot maar eens wat te gaan maken voor de rest, aangezien het weer een tijdje geleden was dat ze hadden gegeten en hij al honger had. Voor 4 mensen eten maken.. Dat was wel veel:O Dacht hij terwijl hij twee pannen pakte en daarzo boter in deed en boterhammen en ei eroverheen pleurde. Hij wachtte tot het allemaal zo klaar was waarna hij naar de kamer van Tristan, wat eigenlijk zijn kamer was, liep met alle vier de borden en bestek en het uit ging delen. Simone was er gelukkig al. Hij gaf zo iedereen een bord waarna hij een paar van die zitzakken voor de dag haalde en erin plofte. Simone kon zo ook gaan zitten als ze wilde. Rustig ging hij eten xD

Amber:
Toen hij grinnikte moest ze ook lachen, want. 1. Het zag er grappig uit. en 2. Ze kwamerachter dat haar uitspraak een beetje apart was xd.. Toen Jake met eten binnenkwam nam ze een bord en bestek en eten aan en gaf het aan Tris.. Toen vroeg ze zich af of hij wel zijn polsen genoeg kon bewegen om te kunnen eten.. 'Kan je zo wel eten?' Vroeg ze terwijl ze haar eigen bord aanpakte. (A)

Simone:
In de kamer had ze Jake niet gezien, maar niet veel later kwam hij binnen. Hij had eten bij zich. Toen ze bord had stond ze daar nog steeds.. Alleeen toen pakte Jake gelukkig zitzakken en liet zich op zo'n zitzak naast Jake vallen. 'Dankje.' Zei ze lachend tegen Jake terwijl ze dat eten op begon te eten. xd

Tristan:
Hij was blij om Amber weer te zien lachen. De geur van eten bereikte zijn neus en zijn maag lag in een knoop. Hij had nu pas echt honger. Niet veel later kwam Jake met 4 borden aan met.. ETEN! Het bord stond nu zo op zijn buik. Hij hoopte maar dat zijn polsen niet gebroken waren. Hij probeerde ze te bewegen. Bij de rechter lukte het wel. Gelukkig maar aangezien hij met die pols altijd het meeste deed. De pijn die hij er normaal bij zou krijgen bleef nu stil dankzij Jake die het had weggehaald. Hij hoorde de vraag van Amber en knikte als antwoord. Hij deed het dus met zijn rechterhand aangezien hij over de andere geen controle had, hij vreesde dat het daar ook niet zo goed mee ging. Hij gebruikte alleen zijn vork om er stukken vanaf te halen aangezien hij niet met een hand mes en vork kon gebruiken.

Amber:
Ze lachtte toen hij zo superblij was om te kunnen eten. Zelf begon ze ook te eten, maar steeds kleine dingen. Want ja, ze had tot nu toe nog nooit gegeten daar en je wist maar nooit of het opeens heeeeel vies werd xd. Toen ze het ophad schoof ze het bord iets aan de kant naast zich op het bed.

Simone:
Toen iedereen het eten ophad stond ze op. 'Ik maak het wel schoon.' Zei ze snel, want ja. Ze mocht hier douche, zijn kleren lenen.. Uberhaud binnenkomen vond ze al aardig.. Dus wilde ze er wat voor terug geven! Ze stapelde de borden van de jongen en het meisje op en deed haar eigen bord erbij. Toen liep ze naar Jake om zijn bord te gaan pakken xd.

Jake:
Hij keek naar Tristan en zag dat hij maar met een hand at. Maar nu hij geen pijn had zou hij ze toch allebij gewoon kunnen bewegen? Of was er iets goed mis? Maarja, hij ging er vanuit dat hij het wel aan zou geven als er iets moest gebeuren ofzo. Maar Tristan's kennende zou hij zich stilhouden. Maar dat zette hij zich maar uit zijn hoofd. Hij keek op toen Simone ineens opstond en zei dat ze schoon zou maken. 'Ik help wel' Zei hij met een glimlach. Hij had toch niks anders te doen, en dan waren Am en Tris ook weer eens met zn twee. Hij stond dus ook op en liep zo mee naar de keuken.

Simone:
Ze lachtte toen Jake zei dat hij wel zou meehelpen. Ze liep naar de keuken ze gooide alles in de afwasbakding en liet die vollopen. Even keek ze naar Jake waarna ze die dingen ging afwassen, als ze ze had gewassen zette ze het naast het afwasding zodat het afgedroogd kon worden..

Amber:
toen ze weer alleen waren richtte ze haar volle aandacht op Tristan, ipv. 99,99%. 'Gaat het wel met je pols?' Vroeg ze terwijl ze zijn linker pols oppakte, voorzichtig. 'probeer m is te bewegen..' Zei ze daarna. Ze wilde niet dat die gebroken was. :O

Jake:
(Hij liep naar buiten en pakte een theedoek van een turk en liep weer naar binnen... xD)
Hij pakte een theedoek en ging de borden en bestek die ze had afgewassen afdrogen. En natuurlijk de twee pannen. Maar telkens ging zijn oog afwijken naar Simone wanneer hij dacht dat ze niet keek ;;

Tristan:
(Die 0.01% maakt echt veel uit ja xD)
Hij keek de twee na. Ergens hoopte hij dat Jake ook een vriendin zou vinden, hij nam aan dat ie die niet had namelijk. Hij keek naar Amber bij die vraag. Hij knikte aangezien hij er geen pijn aan voelde. Hij voelde haar hand bij zijn pols. Bewegen.. Dat was nou net wat hem niet lukte. Waarom vroegen ze altijd dingen van hem die hij niet kon?:O Hij probeerde het toch maar.

Simone:
Terwijl ze afwaste had ze wel door dat Jake soms naar haar keek. 'Bevalt het uitzicht?' Vroeg ze lachend terwijl ze hem aankeek omdat ze toch klaar was. Ondertussen liet ze dat afwas spul leeglopen en ging alle dingen die Jake had afgedrogen. Maar er waren telkens van die kastjes die best hoog waren waardoor ze zich telkens helemaal moest uitstrekken (ze is nii zo lang xd), dus ging best moeizaam. xd

Amber:
Toen hij m niet eens kon bewegen zuchtte ze diep. Dat was zeker wel gebroken.. Ze zou het zo wel tegen Jake zeggen, ze wist zelf niet wat ze ertegen moest doen.. xd

Jake:
Hij schoot zacht in de lach door die droge vraag van haar. 'Kan niet beter' Zei hij toen met een grinnikje. Hij zag dat ze moeite moest doen om bij die kasten te komen. Hij besloot maar te helpen. Maar inplaatvan het zelf erin te zetten, tilde hijhaar zo bij haar middel op zodat ze het er zo in kon zetten zonder moeite:D

Tristan:
Hij hoorde de zucht van haar. Zo erg was het toch niet..? Hij zou hem na even rusten vast wel weer gewoon kunnen gebruiken, net als die andere.. Dacht hij terwijl hij naar haar keek met een vragende blik. Waar zuchte ze nou?! Dacht hij xD

Simone:
Ze moest lachen om zijn reactie, maar ook wel beetje blozen (A). Toen hij haar ging optillen om bij die kasten te kunnen komen moest ze nog meer lachen, maar ze werd ook warm van binnen, en het blozen wat net eindelijk weg was kwam weer terug. Ze zorgde nu dat hij haar gezicht niet kon zien, want ja, blozen is niet cool xd.

Amber:
Ze zag wel dat hij wilde weten waarom ze zuchtte, maar ze zei het express niet. Eerst kijken wat Jake ervan vond.. 'Maar ja, hoe voel je je nu?' Vroeg ze om even bij die pols weg te zijn. xd